تفاوت استابلایزر رله ای ترانسی و استابلایزر سروو موتوری

در روش نخست، یک اتو ترانسفورماتور یا ترانس با چند خروجی سیم پیچ که هر یک از آنها به رله ای متصل می باشد، به وسیله یک مدار، ولتاژ ورودی را اندازه گیری نموده و با توجه به ولتاژ ورودی ، مشخص میکند که کدامیک از رله ها ولتاژ خروجی را تعیین نماید که در بهترین حالت فاصله ولتاژ بین آنها نمی تواند کمتر از (10) ولت باشد. ساختار قدیمی این دستگاه ها به روش پله-پله ، نمی‌تواند ولتاژ بار را در مقدار ویژه‌ای تثبیت کند. بلکه همواره آن را در بازه معینی نگاه می‌دارد.

از دید متخصصان الکترونیک به کار بردن واژه “استابلایزر” یا “استابیلایزر” برای چنین ابزاری که ولتاژ خروجی آن روی یک عدد تثبیت نشده است، نادرست بوده و “ترانس اتوماتیک رله‌ای” برای نام گذاری آن بهتر است. استابلایزر فاراتل یک ترانس اتوماتیک رله‌ای می باشد که فروش بالایی دارد اما اکثر خریداران استابلایزر به این نکته مذکور توجه ندارند.این استابلایزرها را در این قسمت مشاهده نمایید.

                                                                          
                                                                  
ساختار جدید استابلایزر ها که به آنها استابلایزر سروو موتوری گفته می شود ، که برای جبران نوسان ولتاژ به کار می‌رود، از ترانسفورماتوری که سیم پیچی آن بر روی هسته‌های حلقوی انجام شده استفاده می گردد . بر اساس تغییر تعداد دور سیم پیچ بر روی هسته های حلقوی ، توسط یک جاروبک زغالی که به خروجی متصل است به کمک یک سروو موتور که از میکرو پروسسور هوشمند فرمان می گیرد روی هسته مسی لغزیده و با جابه‌جایی آن ولتاژ خروجی تنظیم می گردد.از آنجا که با جابه‌جایی‌های اندک جاروبک، می‌توان نوسانات کوچک ولتاژ را نیز جبران نمود، این استابلایزرها ( استابلایزر های سروو موتوری ) می توانند ولتاژ خروجی را با سرعت و با دقت بسیار بالا تثبیت نمایند.