سیم پیچ یا ترانسفورماتور وسیله ای است که توانایی القای انرژی الکتریکی از یک سیم پیچ به سیم پیچ مقابل را دارد و در بعضی ترانسها این القا باعث افزایش ولتاژ و در بعضی دیگر هم باعث کاهش ولتاژ می شود . به طوز کلی یک ترانس را برای اعمال تغییرات در ولتاژ و جریان به کار می برند.
ترانس کاهنده : ترانسی است که ولتاژ را کم کرده و در عوض جریان را می تواند بیشتر کند که آن هم به نوع سیم پیچی آن بستگی دارد.
به ترانسی گفته می شود که باعث افزایش ولتاژ و کاهش جریان می شود و در تلوزیون ها کاربرد زیادی دارد.
یک ترانسفورماتور تشکیل شده از دو سیم پیچ که در مقابل یکدیگرقرار دارند و هیچ اتصالی به یکدیگر نداشته و فقط اثر القایی بر روی یکدیگر دارند ، به یک طرف سیم پیچ که ولتاژ را اعمال میکنیم طرف اولیه و به طرف دیگر طرف ثانویه می گویند .
به طور کلی هر چه تعداد دور سیم پیچ ثانویه کم باشد ولتاژ ثانویه یا خروجی کم و جریان آن زیاد می شود که به سطح مقطع سیم نیز بستگی دارد و دارای فرمولهای مخصوصی است.
به طور کلی هر چه وزن یک ترانس زیادتر و در مقابل حجم آن بیشتر و سیم آن ظخیم تر باشد آمپر بالاتری دارد .
دو سر اهم متر را به دو سر اولیه ترانس و سپس به دو سر ثانویه ترانس می زنیم و باید عقربه اهم متر در حر دو مرحله حرکت کند و اهمی کم را نشان دهد در غیر اینصورت اگر اهم کاملا صفر (اتصال کوتاه ) و یا بی نهایت ( قطع ) را نشان دهد ترانس معیوب است . در ضمن پایه های سیم پیچ اولیه نسبت به ثانویه باید اهم بی نهایت را نشان دهند .
در بیشتر ترانس ها معمولا فقط سیم رابط بین سیم پیچ و سیم خروجی که ما با آن سرو کار داریم قطع می شود و فقط کافیست نوار روی سیم پیچ را به آهستگی کنار بزنیم و یا باز کنی به طوری که سیم پیچ صدمه نبیند و سپس هر سیمی که قطعی دارد را مجددا وصل نماییم.
1 = سیم پیچ طرف اولیه معمولا نازک تر از طرف ثانویه است .
2 = معمولا سیم های طرف اولیه یکرنگ نیستند .
3 = روی بیشتر ترانس ها طرف اولیه با علامت IN نمایش داده شده است.
.png "محصولات Faratel"){kind=icon}
